Prentenboeken

Alle dagen sneeuw - Fleur Pierets en Rachida Aoulad 

In Alle Dagen Sneeuw lezen we het verhaal van Amira, die ontzettend veel van sneeuw en snowboarden houdt. Alleen valt het haar op wanneer er een wedstrijd is, de jongens veel meer publiek hebben en een veel grotere beker krijgen als ze gewonnen hebben. En dat is natuurlijk helemaal niet eerlijk! Amira en haar vrienden bedenken daarom een plan, want zo kan dat natuurlijk niet langer!

Het verhaal van Amira is gebaseerd op de ervaringen van professioneel snowboarder Rachida Aoulad. Samen met Fleur Pierets heeft ze dit belangrijke boek geschreven om zo meer bewustzijn te creëren over meer gelijkheid in de sport. Samen met de geweldige illustraties van Noëmi Willemen (die je misschien wel kent van de Wilma Wonder verhalen) is dit een super gaaf boek geworden, dat naar mijn insziens precies de boodschap geeft die er bedoeld wordt. Zonder dat het er heel dik bovenop ligt. 

De sfeer van dit boek is heel winters. Het heerlijke pastel kleurgebruik, de shiny letters op de cover, alle sneeuw, en het snowboarden, maakt dit boek tot een perfect voorleesverhaal voor de winter. Maar natuurlijk is het ook een leuk en waardevol boek om buiten het seizoen te lezen. 

De levendige illustraties, het heerlijk lezende in een soort dichtvorm geschreven verhaal, de mooie boodschap dat iedereen gelijk is en dat meisjes net zo goed iets kunnen als jongens, én daarbovenop twee hele interessante auters, maken dit boek tot een heel bijzonder geheel en zorgen ervoor dat kinderboekenland weer een prachtig en belangrijk boek rijker is. 

Op een toegankelijke en herkenbare manier wordt het onderwerp gelijkheid aangesneden, en zorgt ervoor dat dit boek heel goed inzetbaar is in verschillende doelgroepen. Van kleuterklas tot groep 8 zal dit verhaal een interessant gesprek, en meer begrip tot stand brengen. 

Mega aanrader!

Ik heet Nefertiti- Annemarie Anang

Ik heet Nefertiti. Geschreven door Annamarie Anang, geïllustreerd door Natelle Quek, en vertaald door Mylo Freeman. 

Helaas heb ik geen eigen foto van dit boek gemaakt, want veel te snel weer ingeleverd bij de bibliotheek. Maar verdiend wel een plaatsje op de pagina, want is zo'n onwijs mooi boek!

Ik heet Nefertiti, gaat, uiteraard, over het meisje Nefertiti. een meisje met een prachtige naam,vernoemd naar de Egyptisch farao Nefertiti. Dus een enorm krachtige naam om te hebben. Nefertiti gaat op muziekles, zij mag achter de drums, maar de juffrouw van deze drumles vind Nefertiti's naam te moeilijk en kort het daarom af tot Nef. En elke keer als de juf haar Nef noemt, wordt Nefertiti steeds een beetje kleiner. Net zolang totdat ze piepklein is geworden. Gelukkig blijft dit niet onopgemerkt bij de andere kinderen. En door een aantal keer haar naam goed uit de spreken wordt Nefertiti weer haar oude zelf. 

Dit boek is een enorm mooi verhaal als het gaat om de kracht van namen. Zeker als het gaat over het goed uitspreken daarvan en een beetje moeite daar voor willen doen. Het laat goed zien wat het kan doen met kinderen, en dat het heel belangrijk is dat we daar aandacht voor hebben. 

Nefertiti gaat doordat zij door de juf steevast Nef wordt genoemd, steeds een beetje minder in de kracht van haar naam geloven. Daardoor wordt ze steeds een beetje kleiner. Maar door de stem van haar vader in haar hoofd( die haar altijd heeft geleerd trots op haar naam te zijn), en omdat de kinderen de situatie ook niet onopgemerkt voorbij laten gaan,en de juf even op haar plek zetten, komt het gelukkig allemaal weer goed. 

Dit vind ik een hele mooie boodschap. Geloven in jezelf en in de kracht van je naam zorgt namelijk voor heel veel kinderen,zeker bij kinderen van kleur, vaak voor wat gedoe. En dat vind ik zo'n enorm jammer. Want waarom kan je als docent, ouder of omstander nou niet net even wat beter je best doen om iemands naam even goed uit te spreken of deze even te leren. Want zo moeilijk is dat namelijk helemaal niet. Dit doen onder het mom van je naam is zo moeilijk is namelijk de grootste onzin die er bestaat. Want waarom kan je bijvoorbeeld Tchajkovski zonder moeite uit je bekkie krijgen, maar kan dat bij Uzoamaka dan niet? ( Daar heeft actrice Uzo Aduba een heel mooie speech over gegeven, zoek maar eens op) Dat is naar mijn weten niet een kwestie van moeilijkheid maar van ergens geen energie in willen steken. Waar een wil is is een weg, zullen we maar zeggen. 

Daarom ben ik ook zo blij dat er boeken als dit bestaan. Het leert kinderen en volwassenen dat namen heel belangrijk zijn. En dat dat veel met een kind of volwassene doet als je deze herhaaldelijk verkeerd uit blijft spreken. 

Mega aanradert dus! 

151 Boeken - Pim Lammers en Hedy Tjin

151 boeken. Een boek met een intrigerende cover en met een belangrijke boodschap. 

Want, wat doe je als er in de boekenkast in de klas 151 boeken staan, maar je jezelf in niet één van die boeken herkent? Rosa, een meisje van kleur met bril, besluit dat het de hoogste tijd is om daar iets aan te veranderen. Het enige wat ze nodig heeft is… een potlood!

Pim Lammers en Hedy Tjin pleiten in dit prentenboek voor meer herkenbaarheid voor álle kinderen, zodat zij niet zelf aan de slag hoeven om zichzelf in boeken terug te zien.

Ik wist van te voren niet echt wat ik kon verwachten van dit boek, maar ik was aangenaam verrast na het lezen. 

Dit boek is eigenlijk meer illustatie dan verhaal.Het is heerlijk om naar te kijken. 

De korte beeldende tekst, die met weinig woorden veel zegt, en de grote illustaties zorgen voor rust in het verhaal, een verhaal waarvan je zelf de rest in kan vullen in je hoofd. Je leest de korte zinnen, maar de illustaties vertellen het verder. Het is bijna een animatiefilm. 

De illustraties zelf zijn kleurrijk en dynamisch. Groots zou ik bijna zeggen. Ze vullen de hele pagina van het boek,zonder dat het een heel druk geheel wordt. Er is zo veel te zien en te ontdekken. 

Dit verhaal benadrukt op een subtiele manier het belang van representatie, zonder dat het belerend wordt. Het laat zien dat ieder kind graag een personage zoals zichzelf zou willen zien in de boeken die ze lezen. 

Het is een heel herkenbaar geheel, en grappig en ontdeugend. Want in boeken kleuren mag natuurlijk eigenlijk niet. Zeker niet als ze niet van jezelf zijn. Maar deze ontdeugendheid zorgt wel voor een mooie boodschap. Dus reken ik het goed, het is voor een goed doel tenslotte😏

Ik word echt enorm blij van dit boek. Van het schrijven van Pim, en van de tekeningen van Hedy(waar ik sowieso een enorme fan van ben),maar ook omdat het van een uitgeverij komt die zich enorm actief inzet om deze verhalen te vertellen. Daar kan ik alleen maar achter staan. 

Aanrader voor in elke boekenkast. Thuis én op school.

De Boebalas - Nancy Bosmans

De Boebalas, een heerlijk kleurrijk prentenboek, met een net zo kleurrijk verhaal waar je trek van krijgt. Ook als je, net als ik, geen fufu of okrasoep lust.

Een boek waar ik al een tijdje nieuwsgierig naar was, een boek met culturele diversiteit, een boek met drie leuke meiden en een nog leukere oma in de hoofdrol, een boek met een heel bijzonder monster wat je smaken laat proeven...

Neah, Ayah en Avah gaan op bezoek bij hun Ghanese oma. Tijdens het avondeten krijgen ze iets voorgeschoteld wat ze totaal niet kennen. Het ziet er zo anders uit dan wat ze thuis eten! Hun mening staat vast: dit lusten ze écht niet…

Maar gelukkig heeft oma een oplossing. Zij kent namelijk een heel bijzonder monster: de Boebalas! Dit lieve beest neemt de kinderen mee op een proefavontuur om zo nieuwe smaken, en daarmee ook hun eigen cultuur, te ontdekken.

Ik denk dat ik ook een Boebalas nodig heb in mijn leven. Mijn autistische kinderlijke eetpatroon with a spark of eetstoornis needs an update 🥲 

Ik vond dit echt een heel leuk boek. Van de illustraties van Lisa van Winsen word ik sowieso altijd blij, want zij maakt van elk verhaal een prachtig kleurtastisch feest, maar het verhaal was ook iets wat me verraste. Het was origineel, maar toch herkenbaar en toegankelijk. Kinderen die iets niet willen eten zonder dat ze het hebben geprobeerd, en een oma die alles uit de kast trekt om dat te veranderen, is natuurlijk van alle tijden. De komst van die geweldige Boebalas, is er een uit een uit mijn vrolijkste dromen en zorgde ervoor dat ik heel blij werd van dit boek. De Boebalas zorgt ervoor dat kinderen op een andere,leuke manier met de kracht van smaken geconfronteerd worden en zo een wat breder stukje van de wereld tot zich nemen. En dat kan gewoon, want achterin het boek staat in detail een heerlijk recept voor Ghanese fufu! 

Iets met van proberen kan je leren (eten) ..

Echt een aanradertje om eens (voor) te lezen❤️

Tips met een diversiteit aan personages 

Ik was aan het scrollen in mijn galerij en toen kwam ik allemaal biebboeken tegen, die ik het afgelopen jaar heb gelezen en op de foto heb gekwakt,maar nog niet gedeeld had. 

Dus bij deze, negen heerlijke prentenboekentips, die stuk voor stuk fantastisch om voor te lezen zijn. Het zijn allemaal boeken met een flinke dosis vanzelfsprekende diversiteit en hebben allemaal geweldige verhalen met de prachtigste illustraties binnenin.

Het zijn allemaal mega aanraders, dus als je nog cadeautjes zoekt voor kerst, of van de week nog naar de bieb gaat, dan zou ik zeker een van deze titels nemen !

Diverse aanraders met vanzelfsprekende diversiteit 

Ik vond het wel weer eens tijd om wat boekentips te delen. Ik lees nog steeds weinig tot niks,maar prentenboeken kunnen altijd vind ik. De afgelopen maanden las ik er weer een aantal en wat een plaatjes waren het. 

Al deze boekjes zijn aanraders om eens voor te lezen of natuurlijk eens zelf te lezen. Ze staan vol met mooie verhalen, verhalen waar de nieuwsgierigheid vanaf druipt, met humor, met waardering voor een ander en de natuur,met liefde voor jezelf, en met vanzelfsprekende diversiteit. Hou ik van ❤️

Het Land Van Ooit

Het Land van Ooit. Een boek waardoor ik,dankzij de titel, direct de associatie kreeg met dat heerlijke pretpark van vroeger. Maar geen Kloontje het Reuzenkind of Sap de Aardwortel taferelen in dit boek. Het heeft er echt helemaal niks mee van doen. Maar het boek geeft wel dat heerlijke gevoel wat ik daar altijd kreeg als ik er was. Dat heerlijke, rustgevende, magische gevoel. 

Dat begint al bij de cover. Die prachtige cover. Die met mooie rustgevende aardetinten is ingekleurd. Daar kan je echt naar blijven kijken. Als je het boek opent zie je dat de schutbladen al net zo mooi zijn. En de illustraties door de hele boek, blijven in dezelfde trant. Echt een prachtig vormgegeven geheel. En ik, die heel visueel ingesteld is, wordt daar natuurlijk heel erg blij van. 

In het verhaal gaan een aantal kinderen en volwassenen van een heel divers gezelschap ( in alle facetten van het begrip), aan het tekenen. Ze dromen van een land ver van hier, waar iedereen gelijk is . Elk kind en dier. Als die tekening klaar is belanden ze in het land van hun tekening en gaan daar op een heus avontuur. Een avontuur vol prachtige dingen, fantastische fantasievolle creaties van dieren en planten (chocoladebloemen!). Een avontuur dat pefect is om voor het slapengaan te lezen. Want je wordt er helemaal soezelig van. Het is zo warm, zo liefdevol. Zo vol verwondering, dat je helemaal vol bent van hoop op een mooiere wereld voor iedereen.

Het verhaal is op rijm geschreven. Met beeldende taal. De korte zinnen zeggen precies genoeg. Er wordt met weinig woorden veel gezegd, het is zo prachtig geschreven.Bijna poetisch. 

Het geheel van woorden en beelden is echt ontzettend mooi. De illustraties voegen iets toe aan de tekst. En andersom ook. Het een kan niet zonder het ander bestaan en vullen elkaar aan. 

Het Land van Ooit is echt een heel fijn boek. Om samen te lezen en te bekijken en er daarna misschien nog wel even over te praten.

Ik raak er in iedergeval niet uitgepraat over! Maar ik heb helaas niet meer zo veel plek. Ik denk echt dat je dit boek even zelf moet lezen, met kinderen, of alleen. Daar krijg je echt geen spijt van. 

Dit boek is echt een aanwinst voor je boekenkast!

Prinses Arabella maakt muziek - Mylo Freeman 

Prinses Arabella. Mijn lievelingsprinses. Pioneer in het maken van spiegels en ramen voor kinderen in boeken. Ik ben dus ook erg blij dat ik het allernieuwste boekje, Prinses Arabella maakt muziek mocht lezen. 

De cover van het boekje is in één van mijn lievelingskleuren. Een mooie roze cover die direct in het oog springt. Als je het boek opent, komt je een waar kleurenfestijn tegemoet. Iets waar Mylo Freeman heel goed in is. Ik hou echt van haar kleurige illustraties en personages die letterlijk en figuurlijk alle kleuren van de regenboog hebben, want alle bekende prinsjes en prinsesjes doen weer gezellig mee in dit muzikale avontuur. 

Arabella wil heel graag, net als haar Omi, een instrument leren bespelen. Maar dat is nog niet zo makkelijk als het lijkt. Arabella leert dat je veel moet oefenen om mooi te kunnen spelen en dus bij het begin moet beginnen. Je speelt niet ineens de sterren van de hemel. Samen met haar vriendjes probeert ze verschillende instrumenten en genieten ze samen van de muziek de ze maken. 

Het is echt weer een enorm leuk verhaal. Zoals we gewend zijn, met precies genoeg tekst zodat het leuk voorlezen is, grote kleurige paginagrote illustraties en herkenbaarheid voor de doelgroep. Waar je bij dit verhaal samen de verschillende instrumenten kan herkennen en bespreken, kan praten over muziek en van die muziek kan genieten. Net als Arabella en haar Omi. En net als Mylo Freeman en haar vader. Want dit boek draagt ze op aan haar vader. Een jazz muzikant. Zo mooi om te lezen. Dat maakt het geheel echt iets persoonlijks. En laat het verhaal nog meer leven. Die liefde voor muziek heeft ze op papier vereeuwigd en dat straalt er vanaf. 

Arabella maakt muziek is wederom een pareltje uit de handen van Mylo Freeman. 

Aanrader voor kinderen vanaf 3 jaar.

Het Mooiste Blauw

Prentenboeken lees ik bijna nooit meer voor. Ik lees ze puur voor mezelf. En het gebeurt dan ook regelmatig, dat ik enorm geëmotioneerd raakt door een bepaald boek. Laatst had ik dat met dit boek : Het mooiste blauw van Ibtihaj Muhammad en S.K. Ali, met prachtige kleurrijke illustraties van Hatem Aly. 

Dit boek is zo ontzettend mooi. Zo krachtig en sterk, zelfs een beetje poëtisch geschreven. Zo beeldend, vol leven, uit het leven gegrepen. Én met prachtige illustraties die dat alles nog eens versterken. 

Ik ben al emotioneel incontinent van mezelf. Maar dit boek gaf me echt een brok in mijn keel. Want wat er geschreven wordt is zo waar! Geef pesters geen kans. Wees jezelf, geloof in jezelf en waar je voor staat. Zo'n prachtige boodschap. 

Het mooiste blauw gaat over Asiya, die met haar moeder en zusje voor het eerst een hijab gaat uitkiezen. Deze gaat ze dragen op de eerste schooldag van het nieuwe schooljaar. En is van de meest prachtige blauwe kleur die je je maar kan bedenken. De kleur van de oceaan en de lucht, zonder lijn ertussen, als een grote golf die gedag zegt. 

Die zegt : ik zal er altijd zijn, net als zussen. Net als Asiya en ik.

Faizah, het zusje van Asiyah is zo trots, en kijkt zo op tegen haar zus. Dat je niet anders dan geëmotioneerd kan worden. De band tussen de zussen is, ondanks dat het een kort verhaal is, voelbaar. 

En ondanks wat hun moeder al voorspelde, dat Asiyah gepest zou worden met haar hoofddoek, blijft ze sterk en luisterd ze in haar hoofd naar haar moeders wijze woorden, en laat ze zich niet van de wijs brengen door die pestkoppen. 

Echt een dikke vette aanrader !

Duizend - en - één paarse djellaba’s 

Wie wat bewaart heeft wat, zeggen ze toch altijd...alleen jammer dat deze mooie feestelijke djelabba die ooit van mijn dochter was, niet paars is 🤣 

'Duizend-en-één paarse djelabba's' is een heel leuk verhaal, herkenbaar voor velen. Misschien omdat je elke zomervakantie naar familie vertrekt. Maar ook omdat iedereen wel eens een van zijn ouders( of kinderen) is kwijtgeraakt op een drukke plek. 

Maar ook de sfeer in het boek is voelbaar. Je ruikt de kruiden op de markt, je voelt de warme zon vanuit de prachtige warmgekleurde illustraties en maakt kennis of vind herkenning met de gebruiken van een ander land. 

Echt zo'n leuk boekje! Staat terecht in al die verschillende lijstjes en is ook nog eens bekroond met verschillende boekenprijzen 💜

Synopsis: 

Esmaa gaat deze zomervakantie met haar ouders, broertjes en zusje op reis, naar familie die in Marokko woont. Allemaal prachtige spullen en lekkere kruiden gaan weer mee terug. Die spullen halen ze op de markt. Maar het is zo druk op de markt! Ze raakt haar moeder kwijt tussen alle vrouwen met paarse djellaba’s. Ze ontmoet een waarzegster, een watermannetje, acrobaten en een aapje. Die helpen Esmaa en haar moeder elkaar weer te vinden.

De vele zomers die Lisa Boersen en Hasna Elbaamrani bij familie in het buitenland doorbrachten waren de inspiratie voor dit betoverende prentenboek. Annelies Vandenbosch bracht het tot leven met haar sprankelende illustraties.

Brown Girl Magic - Dalilla Hermans

Het is inmiddels al bijna twee jaar geleden, dat ik voor het eerst dit boek las.. En nu, met een derde druk alweer, lees ik het nog steeds met hetzelfde gevoel als de eerste keer. Want wat blijft dit boek actueel, en wat is het belangrijk dat er boeken zoals dit bestaan! 

De invloed van racisme op kinderen is hier zo pijnlijk leesbaar. En op de manier waarop Dalilla Hermans schrijft, zo mooi en poëtisch, komt de boodschap van het boek nog meer binnen. Het is een verhaal vol emotie en kracht, die echt voelbaar is. 

Ook door de prachtige illustraties van Fatinha Ramos, die perfect de sfeer van het verhaal weergeven, neemt het verhaal je mee naar verdriet en kilte, en naar warmte en kracht. Ook de prachtige cover, die goud glanst in het licht, laat je dit boek willen lezen en geeft je een warm gevoel van vreugde en liefde. 

Wat ik ook een hele mooie toevoeging vind, is dat dit verhaal, naast het Nederlands, ook in het Engels te lezen is. Dat kan je natuurlijk apart lezen of voorlezen, maar ik vind echt dat de twee talen elkaar aanvullen en het verhaal nóg mooier maken. Het geeft het een extra dimensie, zou je kunnen zeggen. 

Wat mij betreft is 'Brown Girl Magic' een dikke aanrader, die veel meer aandacht verident dan het krijgt.

Synopsis : 

Noen komt thuis van school, boos en verdrietig. Iemand had gelachen met haar donkere huid en wilde krullen. Hij had gezegd dat ze maar weg moest gaan. Maar Noen wil helemaal niet weg. En dat hoeft ook niet, want Noen is prima zoals ze is. Meer nog, ze is MAGISCH. Opgroeien als een bruin meisje in het Westen brengt heel wat uitdagingen mee. Je ziet jezelf weinig weerspiegeld in de beelden die je te zien krijgt. Op televisie, in films en ook in boeken blijft het speuren naar iemand die eruitziet en die hetzelfde meemaakt als jij. Brown Girl Magic wil deze leegte mee opvullen. Het is een boek voor, door én over bruine meisjes. Over kroeshaar en gouden huid, over pesten en liefhebben, over alle maten, vormen en soorten bruine meisjes. Het is een boek dat die meisjes (nog) sterker hoopt te maken. Want geef nu toe: ze zijn gewoon magisch!

Trots Op Haar! 

Fijne Vaderdag iedereen!

Vandaag deel ik een boek dat onder de meeste mensen wel bekend is denk ik. Een geweldig boek over trots zijn op je prachtige haren én over de mooie band tussen vader en kind. Een echte aanrader voor vandaag dus! 

Synopsis:

Met een Oscar bekroonde korte film nu verkrijgbaar als kinderboek!

Een hartverwarmend prentenboek vertaald door Mylo Freeman, bekend van de prentenboekenreeks Prinses Arabella.

Zuri’s haar heeft een eigen wil en er is niets wat het niet kan. Het kan krullen of juist in allemaal kleine vlechtjes gevlochten worden. En als het regent, heeft het zelfs magische krachten! Zuri’s vader vindt haar haar fantastisch en daar is ze erg trots op. Maar ze heeft wel een beetje hulp van hem nodig om als een ster voor de dag te komen op een speciale dag. Dat is nog een hele uitdaging, maar er is niets wat Zuri en haar vader niet kunnen! Trots op haar! is een ontroerend en actueel voorleesverhaal om samen met je kind te lezen, te bekijken en erover te praten.

Weirdo

Soms heb je van die personages in boeken, die je het liefst een knuffel zou willen geven...en waar je tegen wilt zeggen : Alles komt goed ❤

Dat had ik dus met Weirdo. Een boek met een gekke titel die je nieuwsgierig maakt, maar met een heerlijk aandoenlijk verhaal. 

Ik voel me ook wel een beetje verbonden met dit boek. Want wat dit boek laat zien is, dat het leuk is om een weirdo te zijn. Ik ben het zelf ook dus ik kan het weten 🤣

Weirdo gaat over Ruby. Ze is een beetje van alles: • een cavia in een judopak. • een verjaardagscadeau voor Rosa. De andere huisdieren van Rosa vinden haar een weirdo, een buitenbeentje … omdat ze nog nooit iemand ontmoetten zoals zij. ‘Waarom ben ik zo anders?’ vraagt Ruby zich af. Maar met een pakje moed, een portie vriendelijkheid en een snufje geluk, ontdekt Ruby haar eigen persoonlijkheid, hoe het is om gewoon zichzelf te zijn. Ontdek in dit boek de rijkdom van het ongewone. 

Weirdo is het kinderboekendebuut van Zadie Smith en Nick Laird, twee veelgeprezen Engelse auteurs, met prachtige illustraties van Magenta 

De diversiteit in personages, de heerlijke illustraties die prefect bij het verhaal passen en het lieve verhaaltje dat je laat zien dat je mag zijn wie je bent, maken dit boek tot een pareltje ❤ 

Dit boek is geweldig om voor te lezen, om zelf te lezen en zeker als aanwinst en aanvulling voor je kinderboeken en prentenboeken collectie!

De hartenketting van meester Rumi

Een boekje dat ik met een lach op mijn gezicht heb gelezen. Om meerdere redenen : 1) Het gaat eens over een meester ipv een juf. 2) En dan ook nog eens een meester van kleur. 3). De diversiteit in de rest het boek is ook enorm, want het heeft kindjes van alle kleuren onder de zon, en is dus een echte afspiegeling van de samenleving. 4) Deze meester en kindjes zijn zooooo ontzettend leuk geïllustreerd, dat je er alleen maar blij van kan worden. 5) Het verhaal is ook nog eens heerlijk! 

Want...Meester Rumi, de allerleukste meester die er bestaat, draagt aan het begin van elke schooldag een gedicht voor. De kinderen vinden het prachtig! Ze willen zelf ook graag een keer een gedicht schrijven. Meester Rumi vindt dat een goed idee: je kunt er namelijk al je gevoelens en gedachten in kwijt. Ze gaan aan de slag en schrijven hun gedichten op papieren hartjes. En voor ze het weten, inspireren meester Rumi en zijn klas kinderen over de heel wereld om te gaan dichten!

Het verhaal leest heel fijn weg, leest super leuk voor en laat kinderen zien dat met elkaar iets leuks doen zoals gedichten maken, je hart verwarmd en blij maakt. 

Ik vond dit echt een heel bijzonder boekje, waarvan ik hoop dat het op elke basisschool terecht komt. Dit verhaal verdient het echt om door zoveel mogelijk kinderen, juffen én meesters gelezen en voorgelezen te worden. 

Mega aanrader!!

Monster Mo is boos - Li Lefebure 

Monster Mo is boos! gaat over Mo, hij is eigenlijk een hele lieve jongen, maar vandaag is hij boos!

Hij wil geen knuffel van mama, hij wil niet dansen en mama mag hem al helemáál niet kietelen...Wat kan mama doen om haar monstertje weer op te vrolijken? 

Dit was nu echt een heel leuk boekje! Heel herkenbaar als moeder van drie blije, maar soms boze kinderen 🤣 En het zal zeker ook herkenbaar zijn voor de kinderen uit de doelgroep van dit boekje, dat geschikt is vanaf drie jaar. 

Het is heel leuk geschreven. Het is kort, met weinig tekst. Maar dat doet niets af aan het verhaal. Er wordt met weinig woorden veel gezegd.

De tekst heeft verschillende lettertypes, in de kleuren rood en zwart. Waarbij de rode woorden groter zijn en harder uitgesproken kunnen worden bij het voorlezen. Het maakt het verhaal heerlijk dynamisch daardoor. 

De expressieve illustraties doen daar nog een schepje bovenop. Want deze geven echt perfect de emoties van Mo en zijn mama weer en maken van het verhaal een sterk geheel. 

Ik denk dat dit boekje ook behulpzaam kan zijn als je een kindje hebt die een boze bui heeft. Het is een goede afleidingsmanoeuvre, en laat het kindje goed zien dat boosheid niet voor altijd is en het weer vanzelf gezellig wordt en je weer wat leuks kunt doen. 

Aanradertje!!

Ik Word Later Superheld! 

Ik word later SUPERHELD! is een super leuk boek over Laila die later superheld wilt worden, maar niet op de manier die je aanvankelijk zou denken. Ze ontdekt namelijk dat er heel veel verschillende superhelden zijn, die elke dag geweldig werk doen. Ze gaat langs allerlei beroepen die volgens het meisje levensechte superhelden zijn. Zoals dokters, brandweervrouwen, ambulance personeel, juffen en meesters, vuilnismannen en nog zo veel meer.

Dit boek is heel goed toe te passen bij het thema beroepen op school. Ook is dit boek hartstikke divers en inclusief, wat het nóg een beetje leuker maakt. 

Ook zijn, naast het fantastische verhaal, de illustraties heerlijk gekleurd en vrolijk. En maken zo het boek tot een fijn voorleesboek voor alle kindjes. 

Mila's Vonk - Lisa van Winsen

Mila's Vonk gaat over Mila. Mila bekijkt de wereld om zich heen op een speciale manier. Met haar verbeeldingskracht maakt ze van alledaagse dingen kleurrijke en fantastische avonturen. 

Geïnspireerd door Mila beginnen de kinderen op school ook hin fantasie te gebruiken . Want er zit namelijk een vonkje van verbeelding in iedereen.

Dit boek heeft zoals je kan zien een heerlijk kleurrijke cover. De kleuren spatten er van af en er valt zoveel te zien en te op te ontdekken.

Die kleurenmagie loopt over in het boek. Waar de fantastische illustraties van schrijfster Lisa van Winsen nog meer tot hun recht komen en je meenemen in Mila's fantasiewereld. 

Het is een heerlijk geschreven verhaal. Het is grappig ,zit boordevol fantasiemagie en allerlei gekke dieren en bevat een enorme diversiteit aan personages. Alle ingrediënten voor een geslaagd prentenboek dus! 

Naast het verhaaltje, zit er ook een telspelletje en een kleurplaat in het boek, waardoor je naast het lezen dus ook nog lekker interactief bezig kunt zijn met het kind. 

Ik vond dit echt een plaatje van een boek. Het zalige verhaal vol kinderfantasie in combinatie met die geweldige illustraties zijn voor mij alleen maar plussen. Een echt aanwinst voor de prentenboekencollectie en een enorme aanrader om voor te lezen!

Eyes That Kiss In The Corners

Mijn eerste boek van februari is ' Eyes that kiss in the corners'. Een prachtig verhaal over een meisje en haar bijzondere ogen ❤ 

Alleen maar liefde en kracht lees ik in dit prachtige poëtische verhaal boordevol geweldig mooie illustraties.

Ik had gewoon tranen in mijn ogen van ontroering door dit boek. Het is zo mooi, zo postief, zo aandoenlijk en lieflijk, en staat vol met familieliefde en zelfliefde, dat ik er helemaal geëmotioneerd van werd. 

Wat een aanrader zeg. Ik hoop binnenkort de Nederlandse versie ook te lezen. Want gelukkig is dit prachtige boek ook vertaald als Ogen die schitteren in de hoekjes ❤❤

Synopsis:

Het valt een jong meisje op dat haar ogen er anders uitzien dan die van haar vrienden. Zij hebben grote ronde ogen en lange wimpers. Het meisje realiseert zich dat haar ogen schitteren in de hoekjes en glanzen als goud, dat ze als halve maantjes schijnen wanneer ze lacht en verhalen vertellen over het verleden en over hoop voor de toekomst. Haar ogen zijn net als die van haar moeder, haar oma en haar zusje en ze zijn prachtig. Ogen die schitteren in de hoekjes is een betoverend lofdicht: een ode aan jezelf. Joanna Ho's zachte, maar krachtige woorden en Dung Ho's sprekende illustraties inspireren lezers om hun eigen schoonheid en kracht te ontdekken.

Liever Niet - Zarissa Windzak

Een van de boeken die ik dit weekend las, was 'Liever Niet' . Geschreven door Zarissa Windzak en geïllustreerd door Simon Buijs.

'Liever niet 'gaat over Manoe, en gaat naar de verjaardag van oma. De feestgangers willen allemaal een kus en een knuffel van Manoe.

Af en toe denkt Manoe 'liever niet' ! Dit zorgt voor grappige en spannende situaties.

Ik vind dit boekje erg bijzonder.Op de meest positieve manier.

Punt 1, omdat Manoe niet met een gender wordt aangeduid. (Is fijn) En punt 2, omdat dit boek een heel belangrijk onderwerp bespreekbaar maakt. Namelijk over baas zijn over je eigen lichaam. 

Want soms wil je helemaal geen kusje van je oma, of van die ene meneer die zegt dat ie je oom is,maar je hebt hem nooit gezien. En zo kan je natuurlijk nog veel meer situaties bedenken waar dit toepasbaar op kan zijn. Het leren 'Nee' of 'Stop' zeggen is heel belangrijk. 

Ik ben dus erg blij dat dit boek bestaat, want er zijn zo veel situaties waarin je je als kind onveilig kan voelen als het om lichamelijke intimiteit gaat. En dat normaal eigenlijk helemaal niet normaal is, zeker niet als je daardoor over je grenzen gaat.

En dat laat dit boek heel mooi zien, in een aantal herkenbare situaties. Die op een herkenbare, soms grappige, kindvriendelijke manier geschetst worden tijdens de verjaardag van oma. Het is luchtig, met een diepere laag.

Ook is het boek erg leuk en kleurrijk geïllustreerd. En dat draagt bij aan de boodschap van het verhaal. 

Aan het einde van het verhaal zit er nog een mooie opsomming van regels over je eigen lichaam, Mijn lichaam, mijn regels. Deze worden ook op een kindvriendelijke, maar toch duidelijke manier beschreven, zodat ze op een fijne manier met je kind gelezen kunnen worden. En zo een mooi gesprek kan hebben over hun grenzen. 

Ik kan nog een hele opsomming maken over hoe belangrijk dit boek is. Maar zonder emotioneel te worden, gaat dat niet lukken. Ik heb ook echt met tranen in mijn ogen dit boek gelezen. Want ik weet helaas uit veel te veel ervaring hoe het is als mensen jouw grenzen en die van je kinderen niet weten te respecteren. Daar gaat heel veel kapot van. 

Lees dit boek en ga dat gesprek aan. Makes the world a better place.

Dromer - Mark Janssen

Vandaag is het de laatste dag van de kinderboekenweek. Gelukkig is het bij mij thuis altijd kinderboekenweek, dus hoef ik niet af te kicken. 

Maar ik wilde deze dag niet zomaar voorbij laten gaan. Ik wil vandaag heel graag het boek 'Dromer' van Mark Janssen in het zonnetje zetten. 

Is dat dan nog niet genoeg gedaan, zul je nu misschien denken. Want het is tenslotte hét kinderboek van de kinderboekenweek. 

Maar ik denk van niet. Ik heb namelijk redelijk geëmotioneerd dit boek uitgelezen. Zonder traantjes, dat wel, maar ik vond het zo ontzettend pakkend en confronterend. 

Ik ben niet geworden wat ik wilde worden toen ik vroeger klein was. Ik wilde heel graag gaan graven in Egypte en mummies en schatten vinden. Daarna wilde ik erg graag journalist worden en heb ik nog stage gelopen bij de krant. 

Ik wilde heel graag kinderen begeleiden voor en na hun operatie in het ziekenhuis. Maar die opleiding heb ik nooit aan kunnen beginnen.

Nu vraag je je misschien af 'Waarom' ? 

Ik werd mama op mijn 18de van een heel lief meisje. Die stuurde mijn leven een iets andere kant op dan ik van te voren gepland had. No regrets .Daarbij kwam ook nog eens kijken dat ik, nu ik op mezelf woonde, wel erg veel last had van dingen die ik in mijn veilige bubbel bij papa en mama nooit zo heftig had ervaren. Ik had er natuurlijk wel last van, maar op dat moment kwam ik in een heel diep zwart gat terecht waar ik heel moeilijk uit kon komen. 

Later kwam ik erachter dat wat ik heb een naam heeft. En gelukkig kan ik daar nu erg goed mee omgaan. Maar er zijn zeker tijden dat ik dat niet voel, en best boos ben daarom.

Een paar jaar geleden vroeg kind 2 aan mij,' Maar mama, vind je het dan niet erg dat je dat allemaal niet geworden bent. 'Nee' zei ik toen, maar ik ben wel jouw mama geworden en daar ben ik heel erg blij mee. Ik wil helemaal niet graven in Egypte want daar is het veel te heet en mummies kan ik ook zien in Leiden. Journalist was toch niet mijn ding en kinderen begeleiden doe ik nog steeds, maar dan op een andere manier. #omdenken

En dit boek laat dit zo mooi zien. En het is nooit te laat om een 'Dromer' te worden. De wereld wordt er zoveel mooier van. 

Ga dit lezen!

Het Verrukkelijke Hotel - Katie Davies

Dit boek las ik in bed een paar dagen geleden en het is zo leuk!! 

Wat mijn zoon meteen opviel in dit verhaal, is dat het gaat om een jongetje van kleur. En dat vond ik een interessant gegeven. Want waarom moet een kind zoiets opvallen zou je denken. Maar toen ik het vroeg zei hij meteen : In boeken met gekleurde kindjes zijn het bijna altijd meisjes en geen jongetjes. Dus ik vind het leuk dat het nu een jongen is in het boek.

En daar kan ik hem natuurlijk alleen maar gelijk in geven. Want dat is iets wat me ook al een tijdje bezighoudt en opvalt. Waarom altijd alleen maar gekleurde meisjes? Jongens hebben net zo goed spiegels nodig in boeken. ( Dan denk ik gelijk even terug aan mijn post van gisteren) Dus hup auteurs en illustrators, wij willen meer boeken over jongens met een kleurtje!! 

Het Verrukkelijke Hotel gaat over een jongen die keukenhulp is in een superchique hotel, maar eigenlijk wil hij taartenbakker worden. Niemand vind dat hij dat kan, totdat er op een dag iets vreselijks gebeurd...

De illustraties in het boek zijn ook ontzettend leuk. Mooi gekleurd en paginagroot waar vanalles in te zien is. Ik droomde helemaal weg bij deze tekeningen. 

En omdat hij graag een taartenbakker wil worden,vond ik het wel een geschikte titel om in de kinderboekenweek ('21) te lezen! 

Spiegelbeeld 

'Spiegelbeeld' gaat over Kelsey. Op een dag, als Kelsey met haar oma op stap is, ziet ze haar reflectie in een vijver en wordt ze bewust van haar spiegelbeeld.

In eerste instantie is ze er wat onzeker over en vergelijkt ze zichzelf met haar vriendjes en vriendinnetjes. 

In dit boek leert ze te waarderen hoe mooi ze is,hoe prachtig en veelzijdig haar kroeshaar kan zijn en bovenal trots te zijn op zichzelf puur zoals ze is. 

Jullie zijn het inmiddels van me gewend, het belang van diversiteit en spiegels voor gekleurde kinderen, zit me erg hoog. Daarom ben ik heel erg blij dat ik dit prachtige boek mocht leren kennen. Het is zo belangrijk om positief te zijn over je eigen ik, en dit boek is daar een ontzettend grote stap naar. En niet alleen voor gekleurde kinderen, maar voor alle kinderen onder de regenboog. 

Het verhaal is zo mooi en krachtig. Maar ook aandoenlijk en lief. Én enorm herkenbaar. Want wat had ik zo'n boek graag gehad toen mijn kinderen nog klein waren! Ik denk dat dat een hoop had uitgemaakt..

De illustraties zijn heel lieflijk en kleurrijk. De oma uit het verhaal doet me zelfs een beetje denken aan mijn schoonmoeder. Echt enorm leuk gedaan. En elke keer als je de illustaties bekijkt, zie je weer wat nieuws. Zo blijft het leuk om het boek keer op keer open te slaan. 

En het spiegeltje met positieve affirmaties die er aan het einde van het verhaal inzit, is ook erg leuk gedaan. En laat je echt even jezelf in de ogen kijken. Heel mooi en is een goede manier om het met je kind te hebben over zijn spiegelbeeld. 

Ook een belangrijk gegeven is dat dit boek geïllustreerd en geschreven is door vrouwen van kleur. Dat zou ik graag nog véél meer zien. 

Én het is ook nog eens in eigen beheer van de schrijfster uitgegeven. Niets dan respect van mij! Echt zo gaaf.

Dus ga dit boek kopen, (voor)lezen, neem het mee naar school, geef het cadeau, het maakt mij niet uit,als je het maar leest!

Kijk Omhoog! 

Raket weet alles over ruimtevaart en sterrenkunde. Ze wordt later zeker weten een beroemd astronaut. Maar eerst moet ze haar broer Jamal leren omhoog te kijken. Want vanavond kan je een meteorenzwerm waarnemen, een prachtige regen van vallende sterren.

Raket trommelt iedereen op om in het park te gaan kijken. Zal ze nu echt de langverwachte sterrenregen zien? En belangrijker: zal Jamal eindelijk van zijn telefoon opkijken?

De paars en oranje kleuren en de vrolijke illustraties van Raket en en haar kat spatten echt van de cover en zorgen ervoor dat je dit boek wel móet oppakken!

Zodra je het boek openslaat, nodigen de mooie paginagrote illustraties je uit tot verder lezen. En wat een leuk verhaal is het, met een prachtige boodschap!! Het zorgt ook voor een heel mooi gesprek tijdens het voorlezen, want hoeveel tijd spenderen wij eigenlijk op of met een scherm voor onze neus? En dan kom je eigenlijk tot een vervelende conclusie....🙈dus kijk eens wat vaker omhoog of om je heen in plaats van de hele tijd met je telefoon bezig te zijn.Dan kun je nog een hoop mooie dingen zien❤ 

Echt een heerlijk inclusief boek met een sterke stoere meid en wat mij betreft een echte aanrader!

Rosita

Onlangs kocht ik dit prachtige prentenboek bij @devoorleesmoeder. En dat bleek volgens de illustrator een hele goede koop te zijn. Dit boek blijkt om moeilijk aan te komen, en is een heus collectersitem❤Dat vind ik dan altijd weer grappig, want daar wist ik natuurlijk weer helemaal niks vanaf🤣

Maar wat een plaatje van een boek is dit zeg! En wat een sprekende cover. 

De illustraties binnenin maken het verhaal helemaal af. 

Het verhaaltje gaat over het meisje Rosita dat een witte papa en mama heeft.Tijdens het spelen met haar beste vriendin, komt het meisje tot de ontdekking dat zij niet in de buik van haar mama heeft gezeten. Dan vertellen haar ouders het bijzondere verhaal over haar adoptie en komt ze tot de conclusie dat ze een grote bofkont is. Ze heeft gewoon twee papa's en twee mama's ❤

Het verhaaltje is zo lieflijk geschreven.

Het adoptieverhaal wordt heel mooi en duidelijk uitgelegd en dat maakt het heel geschikt om over adoptie te vertellen of te gebruiken als een kindje zelf geadopteerd is vanaf 4 jaar. 

Echt een aanradertje!

Sulwe

Gisteren las ik het prachtige prentenboek ‘Sulwe’ van Lupita Nyong’o. Wat gaat over het meisje Sulwe dat geen vriendjes heeft en denk dat dat komt door haar donkere huidskleur. Ze probeert daarom vanalles om maar lichter van huid te worden,net als haar mama en zusje. Want ze is er van overtuigd dat ze dan wel aardig gevonden wordt. Als ze uiteindelijk haar moeder durft te vertellen over haar verdriet, verteld deze haar dat ze prachtig is en dat echte schoonheid komt vanuit je hoofd en hart. Schoonheid begint met hoe je jezelf ziet. Alleen begrijp Sulwe dit nog niet zo goed. Totdat ze ‘s nachts in bed ligt en er iets heel wonderlijks gebeurd ,als in een sprookje, waardoor alles verandert. En ze zichzelf accepteert zoals ze is.

Zelden heb ik zo’n verdrietig maar toch prachtig verhaal gelezen. Ik kreeg er gewoon tranen van in mijn ogen. De strijd die dit meisje voert is uit het leven gegrepen. Losjes gebaseerd op het leven van de schrijfster zelf,maar natuurlijk ook op die van vele andere zwarte meisjes en vrouwen die dagelijks hetzelfde meemaken. De relevantie van dit verhaal is daarom enorm en heel belangrijk om verteld te worden. 

De reis die Sulwe aflegt naar haar zelfacceptatie is echt prachtig geïllustreerd. Zo mooi en sterk, sprookjesachtig en met een doel. 

Dat zie je niet vaak en draagt echt bij aan de boodschap van het boek.

Ik hoop daarom ook ontzettend dat Sulwe heel snel in het Nederlands vertaald wordt. Zodat Nederlandse gekleurde kindjes ook deze prachtige reis mogen maken.

Mijn Haar!

Jullie weten allemaal wel dat ik een zwak heb voor boeken met gekleurde kindjes. Dus toen ik dit mooie prentenboek pas zag bij @inclusieveboekenclub wist ik dus dat ik dit verhaal móest lezen! Gelukkig voor mij kreeg ik van @pelckmans.be dit prachtige recensie-exemplaar. Heel erg bedankt daarvoor.❤🥰

Om te beginnen is de cover geweldig en kan je daar hele leuke foto's mee maken🤣 Het heeft hele sprekende warme kleuren en springt dus echt in het oog. 

Dit boek wil je gewoon even oppakken als je het ziet.

De illustaties gemaakt door Allen Fatimaharan zijn heel mooi gedaan. De schutbladen en illustraties binnenin het boek zijn heel mooi gedaan en hebben fijne warme zachte kleuren die je echt een gezellig en warm gevoel geven. 

Het meisje waar het verhaal over gaat, is bijna jarig en ze weet niet wat voor kapsel ze dan graag zou willen. Ze gaat samen met haar ouders naar de kapsalon en alle mogelijke kapsels komen voorbij. Van prachtige dreadlocks tot mooie cornrow vlechtjes en alles daartussenin. Maar wat zou ze nu gaan kiezen?

Het verhaal is echt heel leuk en zelfs een beetje schattig. Ik herken mijn eigen kinderen in het verhaal, die elke keer weer wat nieuws met hun haar willen maar niet weten wat....

Het is ook nog eens heerlijk vlot geschreven. En op rijm, dus het voorlezen gaat super!

Dit boek had ik zo graag gehad toen mijn dochters klein waren! En ik hoor zelfs van volwassen vrouwen, dat ze dit boek graag zelf als kind hadden willen lezen. 

Dit boek is dus echt een hele mooie postieve manier om kinderen kennis te laten maken met verschillende soorten haar. En het allerbelangrijkste misschien wel, het zorgt ervoor dat het zelfbeeld postief wordt beïnvloed.

Want ander haar hebben dat het standaard gemiddelde wordt helaas nog steeds niet als normaal gezien. En dat zou het wel moeten zijn. 

Want al het haar is mooi. Ook dat van jou❤

Speeltuin Naar De Maan