Valerie Lane
Hieronder staan alle recensies over de Valerie Lane serie.
Valerie Lane 6
Het aller -aller laatste deel uit de Valerie Lane serie. Het zesde boek, Het Kleine Straatje Met Het Grote Hart, is het einde van een serie waarvan ik nooit verwacht had dat ik het uberhaupt zou lezen, laat staan leuk zou vinden. Deze serie, ondanks de rollercoaster aan kromme tenen en emoties die alle kanten opgingen die het opleverde,vond ik het toch behoorlijk geslaagd. Totdat ik dit boek las in ieder geval. Het boek dat je niet losstaand van de serie kan lezen, het boek waarvan ik de toevoeging aan de serie niet helemaal begrijp, en waar ik me dood heb geërgerd aan een aantal dingen waarvan ik niet helemaal weet of snap wat ik er nou eigenlijk van vind.
Het is namelijk een heel vlot geschreven boek, dat heerlijk wegleest. Het is op zo'n manier geschreven dat je niet kan stoppen met lezen. En dat is natuurlijk ook een talent. Maar het glazuur dat na het lezen van de vorige vijf nog op mijn tanden zat, was na het lezen van dit boek inmiddels opgelost en liet wat rottende tandjes over. En dat is jammer. Het stond zo vol clichés en aaneenschakelingen van voorspelbare gebeurtenissen dat Susan van de wolwinkel er een trui van kon breien. En de aparte toevoeging van een aantal personages waar ik een beetje een positieve discrimatie vibe van kreeg kon me ook niet echt bekoren. Het werd een soort mix van rare diversiteit die vol vooroordelen en stereotypen aan het verhaal waren toegevoegd zonder dat het nodig was. Ook vond ik de overbodige zwangerschappen, huwelijken en alleen dan ben je gelukkig hoofdpijn ook niet echt prettig te verteren. Het verhaal werd er enorm oppervlakkig van. Nou snap ik natuurlijk wel dat romans daar er beetje op in spelen, maar dit was me echt een beetje too much.
Wat ik wel leuk vond was dat er eindelijk eens trouble in het straatjes paradise was. Het was eens eventjes even niet allemaal heppie de peppie. En alle personages uit de reeks komen aan het woord in deze afsluiter. Dat vond ik ook wel een leuke toevoeging. Maar wat ik het allerleukste vond was dat er personage in het boek Marissa heet. En waarom ik dat leuk vond hoef ik natuurlijk niet uit te leggen.
Maar ookal vond ik dit boek 💩Ik ga deze serie best wel missen.
Valerie Lane 5
Valerie Lane 5, De Charmante Cadeauwinkel. Een boek dat me zowel verraste als een beetje tegenstond. En me ook nog een lelijk ugly cry gezicht gaf. Dat ook.
In De Charmante Cadeauwinkel is Orchid deze keer het hoofdpersonage. Ze heeft haar grote droom om een eigen winkel te hebben kunnen waarmaken en heeft een beetje gedoe met de mannen in haar leven. En dat probeert ze op haar eigen manier op te lossen. En niet zonder slag of stoot. Vertrouwensissues, de liefde van haar leven vinden, en er achter komen dat het gras niet groener aan de overkant is, zijn grote thema's in het verhaal. Die me soms wel lichtelijk op mijn zenuwen werkten. Want ik ga niet niet lekker op besluiteloze types als Orchid. Maar toch, vond ik dit een fijn weglezend boek. Wat ik eigenlijk wel een beetje met het tweede deel van Valerie Lane kan vergelijken. Qua verhaalopbouw en verhaallijn lijken ze erg op elkaar en gaven me ook hetzelfde gevoel. Ik vond het ondanks de kleine ergernissen, een heerlijk verhaal.
Een verhaal wat overigens niet zo heel erg voorspelbaar als de andere delen was. Het lag er dit keer niet zo dik bovenop. En er waren verrassende wendingen in het verhaal, die het geheel toch nog wat spannends gaven.
Om terug te komen op het jank-verhaal. Het is niet zozeer dat ik het zo zielig vond. Maar dit boek heeft echt mijn donkere ziel gekraakt ofzo. Het laatste randje ijs van Elsa is met grof geweld eraf gebeukt. Want het was een beetje te romantisch voor deze simpele ziel. Niks gewend joh. Wat overigens mega cliche was, maar ik kon mijn tranen gewoon niet meer inhouden. Dit boek speelt zo op je gevoel. Maar ja, als je net als ik slecht slaap en een in sluimer geraakte romantische ziel hebt, dat ben je zo over die rand getrapt. Dat zal ik als eerste toegeven. Maar toch, ondanks ik dit boek weer wat minder qua verhaal vond, ben ik nog steeds fan. Want het was nog steeds heel leuk om te lezen en mee te beleven en me eventjes weer in Valerie Lane te wanen. Gewoon de serie lekker door blijven lezen, is leuk!
Valerie Lane 4
Elk jaar opnieuw doe ik wel een poging tot breien...een poging ja, want na al die jaren oefenen kan ik het nog steeds niet. Maar ik geef de hoop niet op,want ik wil dit jaar echt een mooie zelfgebreide paarse sjaal hebben.
Wie ook haar eigen sjaals ( en voor een heleboel anderen) breidt is Susan. De hoofdpersoon uit het allernieuwste deel van Valerie Lane. Susan heeft een eigen wolwinkeltje in Valerie Lane en is nogal een gesloten boek. Maar gaandeweg het verhaal leer je haar steeds beter kennen en heb je, als je net zo emotioneel incontinent bent als ik, wel een pakje zakdoekjes nodig. Want het is me toch een partij verdrietig en ontroerend dat verhaal van Susan! Ik heb haar echt in mijn hart gesloten.
Dit verhaal is in de lijn van de voorgaande delen. Het loopt door vanaf een paar maanden na de gebeurtenissen in het vorige boek en dit keer zijn we bij de kerstdagen belandt. Wat trouwens wel heerlijk verkoelend leest zo midden in de zomer met deze temperaturen.
We leren de personages die in de reeks voorkomen steeds beter kennen en leren ook een aantal nieuwe mensen kennen die het verhaal een leuke draai geven. Er wordt zoals gezegd dieper ingegaan op het leven van Susan en haar verleden en ook de andere mensen op en in Valerie Lane maken weer vanalles mee. Lekker voorspelbaar en zoet. Maar dat mag af en toe toch?!
Je leeft mee met iedereen, krijgt bij sommige gebeurtenissen wat vraagtekens voor het volgende deel mee en wordt je weer helemaal blij van de fijne schrijfstijl van Manuela Inusa. Die zo heerlijk vlot kan schrijven, zodat je lekker door kan lezen.
Ik had het boek jammergenoeg weer in een mum van tijd uit. Ik had nog wel wat langer in Valerie Lane willen blijven. Gelukkig hoef ik niet lang te wachten voor het volgende deel.
Aanradertje voor koude Elsa's zoals ikzelf, die wel een leuke feelgood kunnen gebruiken om het ijs te laten smelten. En natuurlijk ook voor de doorgewinterde feelgoodlezer! Want dit is gewoon een mega leuk boek én geweldige reeks, die je echt niet kan laten liggen. Gewoon allemaal lezen dus!
Valerie Lane 3
De betoverende antiekzaak van Manuela Inusa is het derde deel uit de Valerie Lane serie. Voor deze blogtour werd ons gevraagd naar ons eigen antiek.
Het enige echte antiek is het kastje. Die staat bij mij als sinds jaar en dag in de keuken en heeft vroeger ook nog bij mijn ouders in huis gestaan. Ik heb een letterlijke bloedband met dit ding, daarom kan ik hem misschien niet wegdoen na al die jaren.. dit kastje heeft er namelijk voor gezorgd dat ik zo'n mooi Harry Potter litteken op mijn voorhoofd heb.
Dit kastje is nog van de tante van mijn moeders oma geweest, dus ik denk dat die wel meer dan 100 jaar oud is inmiddels..
Van links naar rechts staan mijn eigen oude knuffelbeer Klaas, Een plaat van Kate Bush en een cd van Fleetwood Mac, muziek waar ik mee opgegroeid ben, mijn favoriete theekopje en ring van mijn oma van vaders kant ( die ik ook al eeuwig meezeul) en een globe die ik vond in de kringloop die perfect bij mijn interieur past.
Maar nu even naar het boek! Bij het vorige boek was ik al aan het ondooien,maar deze Koningin Elsa is nu volledig ijsvrij, IK BEN FAN!
Ik vind deze boeken echt steeds leuker worden. De schrijfstijl die heerlijk vlot wegleest, die heerlijke cover die je meteen weer in die sfeer brengt, en dit keer het geweldige personage Ruby waar het boek om draait, die ik helemaal in mijn hart gesloten heb. Dit boek heeft gewoon alles wat je van een feelgood zou verwachten. Af en toe een beetje cheezy en redelijk voorspelbaar, maar een echte feelgood om te good te feelen is dit boek helemaal. Ik werd er helemaal blij van. Je wilt gewoon door blijven lezen zodra je begint en hebt 'em ook zo uit!
Het is gewoon een postief en hoopvol verhaal, waarvan je gewoon hoopt dat het afloopt zoals het doet. En dat was juist het leuke ervan.
Toen het bezorgd werd wilde ik het meteen lezen, en daar verbaasde ik me enorm over. Want met het eerste deel heb ik echt geleden, maar gelukkig is deze serie echt gegroeid met elk boek dat er bij kwam. Ik kan daarom ook niet wachten totdat het volgende deel komt!
Dus ik zou deze serie aan iedereen aanraden. Ook als je net als mij niet van de feelgood bent. Laat je verrassen en geef je er aan over !
Valerie Lane 2
⚠️Waarschuwing⚠️ Ik ben niet verantwoordelijk voor exorbitant aankoopgedrag van chocola en de bijbehorende extra kilo's op je heupen na het eten ervan, na het lezen van deze recensie of het boek.
Dit gezegd hebbende wil ik graag even @eefsreading bedanken voor de mentale support, waarvan ik echt had gedacht dat ik hem nodig had. Vooral omdat ik nog een trauma van deel 1 had ( De theewinkel vol geluk) en ik een beetje de kriebels kreeg omdat dit boek op hetzelfde gangetje weer verder ging(, trok ik even wit weg toen ik dacht dat de behaarde apenbenen weer een comeback wilde maken)....máár gelukkig viel het erg mee en heb ik maar één keer geklaagd. Maar dat was voornamelijk om het feit dat dit boek erg Huisje-Boompje-Hetero- Beestje is, en het net lijkt alsof je als je leven er anders uitziet dan dat, je niet gelukkig kan zijn. Maar verder vond ik het erg goed te doen. En had ik het nog eerder uit dan Eef. We hadden een dag gepland om het samen te lezen, voornamelijk in het kader van NOU DAN ZIJN WE ER MAAR VANAF...Maar dat viel echt, écht, écht mee. En als ik het zeg dan is het zo, want ik hou helemaal niet van feelgood 🤣 Maar dit vond ik ECHT een leuk boek, afgezien van dat ene puntje daarboven dan. Maar goed.
Het leest allemaal super vlot, de personages en het verhaal ontwikkelen zich steeds verder en krijgen zo veel meer diepgang. Het was wel een klein beetje voorspelbaar af en toe, maar dat maakte helemaal niets uit. Want dat hoopte ik eigenlijk dat zou gebeuren. Gelukkig kwam dat ook uit.
Het einde had wel een lekker het- glazuur -springt -van -je -tanden gehalte, maar dat vond ik eigenlijk wel leuk.
Misschien is deze Koningin Elsa eindelijk een beetje ondooit door dit boek.Maar ja, er zat ook wel een beetje ellende in dit verhaal( En al die chocola )Dat was misschien voor mij een goede tegenhanger 🤣 Want ik heb dit boek gewoon in een paar uurtjes uit gelezen,omdat ik er helemaal blij van werd!
Kijk het was nog wel steeds in dezelfde stijl van het vorige boek, maar ik vond dit boek echt meer diepgang geven aan de reeks. Ik ben nu ook echt benieuwd naar de volgende boeken hierdoor. Het wordt nu echt leuk!!
Valerie Lane 1
De theewinkel vol geluk gaat over Laurie, die een succesvol theewinkeltje heeft op Valerie Lane,maar niet zo succesvol is in de liefde. Maar gelukkig heeft ze wel een hele leuke vriendinnengroep die ook allemaal een winkeltje in dezelfde straat hebben, die de boel een beetje opvrolijken.
Gelukkig ben ik ook gezegend met zo'n leuk vriendinnengroepje en samen mochten wij dit boek lezen. Ik was er eerst een beetje huiverig voor, want feelgood is echt een beetje buiten mijn comfortzone. Maar het klonk enorm leuk, dus heb ik me er toch aan gewaagd.
Het begin van het boek vond ik lastig. Ik had niet echt het gevoel dat het ooit nog wat ging worden met het verhaal en had zelfs even de neiging om er mee te stoppen. Voor mij was het een beetje te veel blablabla chocoladevla en hysterisch overdreven irritant gedoe over een panty en behaarde apenbenen, wat naar mijn mening zelfs een tikkeltje seksistisch en stereotyperend was. En dat duurde allemaal iets te lang voort. Het werd er oppervlakkig van. En dat vond ik jammer. Zo kwam ik niet helemaal lekker erin.
Maar ik las verder en ik moet zeggen dat ik de tweede helft van het boek een heel stuk leuker vond. Je krijgt wat meer te weten over Laurie, de hoofdpersoon, en was het verhaal bij tijd en wijlen zelfs grappig en vermakelijk. Uiteindelijk heb ik het boek toch nog met een goed gevoel uitgelezen en wil ik het tweede deel ook nog graag lezen. Want eigenlijk ben ik toch wel benieuwd naar hoe het verder gaat daar in Valerie Lane.
( Ik heb het daarom uiteindelijk toch nog drie sterren gegeven)
Het is gewoon een überfeelgood boek met weinig diepgang en dat ben ik niet gewend om te lezen. Daar moet je van houden. Maar hou je daar nu wel van en vind je het niet erg om te lezen over Lauries obsessie met haar benen en wat liefdesgeneuzel voor op een vrije avond. Dan is dit zeker weten je boek.
Voor de foto heb ik mijn inner Laurie even gechanneld. En toen gebeurde er dit 🤣🤣🤣
Ik ben trouwens niet van plan binnenkort een bank te beroven, komt nooit goed met al die gaten😜
Maak jouw eigen website met JouwWeb